| edit |

Op dag 3 van KCWC schreef ik over een stoere jurk. De 'jurk' had ik toen echter nog niet gepast op het model. Ondertussen is dat wel gebeurd, daarom een kleine edit van dag 3. Dit is wat er had moeten staan:

Ook vandaag maakte ik iets af dat al een tijdje on hold stond. Het patroon was er, en alle delen waren geknipt, dus deze stoere jurk trui voor billiepop moest enkel nog genaaid worden, en dat ging echt vlot.

…

Een stoer kleedje stoere trui gemaakt uit een oude sweater zodat ik de boord en de boorden van de mouwen kon recuperen. Dat ziet er dan meteen een beetje 'echter' uit, nee?

(En zo deden we in een klap ook nog aan recyKleren zie.)

Als basis voor de jurk trui gebruikte ik dit patroon, dat ik wat verlengde.

…

Ik had al gezegd dat billiepop 'onmeetbaar' was, toch? Wel, dat hebben we er dus van, maar:

| billiepop |

| KCWC & Syrië |

Met de zalige herfst in het land (ok, vandaag was een zalige herfstdag, of dat morgen nog zo zal zijn, we'll see) ging ik twee weken geleden naarstig op zoek naar een herfst/winterjas voor billiepop.
Ik had stiekem verdrongen dat ik vorig jaar een gelijkaardige zoektocht had ondernomen, vooral lelijke jasjes had gezien en als ze dan niet lelijk waren, waren ze wel schandalig duur. Resultaat: ik zette me achter de naaimachine en maakte zelf twee jasjes, uit het boek van Sanne & Riet, voor de dochter.

Dezelfde ergernis dook ook dit jaar op, met dezelfde uitkomst (note to self: ga volgend jaar NIET meer op zoek naar een jas, maar maak hem van de eerste keer gewoon zelf). Ik vond een patroon waar ik onmiddellijk weg van was.
Dé stof - die achteraf, vind ik zelf, gewoon pérfect bleek voor dit jasje - vond ik bij Stoffe & Koffe in Schoten. Deze zalige stoffenwinkel slash koffiehuis opende de deuren in september en bevindt zich op welgeteld 150 meter van ons nieuwe huis. How 'bout that? De boodschap: als iemand mij zoekt vanaf december: piep eens binnen bij Stoffe & Koffe, want ik denk dat dat daar mijn nieuwe woonkamer wordt, ha!

En alsof een zalig patroon en dito stof nog niet genoeg was, bleek deze jas ook nog een zaligheid om te naaien: jong, dat ging vlot, echt waar!

Ziehier het resultaat:

 Ik stempelde de dochter haar naam in de jas, helaas niet leesbaar op de foto.

 Ik ben ook on-voor-stel-baar verliefd op de knopen. Manneke …

 In. Love.

Boe zei de koe en ook zij vond het goe.

Goh, ik ben zelden zo content geweest van een eigen maaksel als van dit, ik kan er niet van over, hi.
Ah ja, in het kader van 'nobody's perfect' toch een klein 'maartje': ik maakte de fout om maat 2 jaar te maken voor mijn billiepop-die-geen-seconde-stilzit-en-dus-onmeetbaar-is.
Wat bleek: het jasje past, maar 't is 'ne juste' zoals wij hier zeggen. Twee centimetertjes meer op de schouders had gemogen. Maar ik laat het mijn plezier niet vergallen, en billiepop moet het jasje gewoon dag.en.nacht. dragen tot het écht te klein is, voilà.
Ondertussen viel vandaag mijn oog op nog een fijn stofje om dit jasje opnieuw te maken, maar dan een maatje groter.

Dat, en mijn euforie over de jas, én het feit dat het een plezier is om in elkaar te zetten bracht me op het idee om er ineens ook eentje aan te bieden voor de tombola van Syrië 12-12. Zoveel plezier voor meerdere partijen, it's a win-win situation.

DUS: voor hen die even weg zijn van het jasje als ik en geen zin hebben om er zelf eentje te maken: voor slechts 4 EUR (dat rechtstreeks aan Syrië 12-12 gestort wordt), krijg je een tombolanummer en maak je kans op een jasje als dit.
Het werkt als volgt: ik kies 3 stofjes uit (eentje ervan is het stofje van het jasje hier op de foto's) waaruit de winnaar mag kiezen, maten gaan van 6 maanden tot 4 jaar 6 jaar. Ik zou zeggen: waag uw kans, allez rouler, altijd prijs (is het niet het jasje, dan hebt u de mensen in Syrië er toch mee geholpen)! Meer info over hoe precies deel te nemen vind je hier.

En wie doet er niet eens graag mee aan een goeie ouderwetse tombola?
Geef maar toe …

| billiepop |

| go with the flow |

KCWC dag 4: er werd niet genaaid, echt helemaal niet. Er werd op dag 3 al heel wat gepresteerd, dus dat compenseert, nee …?
Reden: we hadden iets te vieren gisteren. Na bijna 5 maanden en 2 bijna-maar-net-niet-verkopen van ons huis en een ondertussen serieus stijgend stressgehalte heeft een lief koppel gisteren ons huis gekocht. Het doet iets minder pijn weg te gaan nu ik weet dat het in goede handen zal zijn bij mensen die even verliefd zijn op het huis als wij toen we het kochten. Oef …
Billiepapa en ik gingen - nu we een avondje kinderloos waren - gezellig samen eten, iets wat ook weer een tijdje geleden was. We hebben er dan ook van genoten.
En bij thuiskomst heb ik me lekker in de zetel genesteld met:

De eerste van een reeks van 8 die vanzelf in de brievenbus valt om de zoveel weken: aaaah, hoe zalig is dat? Het abonnement deed billiepapa mij cadeau voor m'n verjaardag, en hij had geen beter geschenk kunnen kiezen.

Bedankt, lief, je bent de beste!

| billiepop |

| KCWC - dag 3 |

Dag 3 van de KCWC: het ging me vandaag iets beter af dan gisteren, oef.

Ook vandaag maakte ik iets af dat al een tijdje on hold stond. Het patroon was er, en alle delen waren geknipt, dus deze stoere jurk voor billiepop moest enkel nog genaaid worden, en dat ging echt vlot. Zo vlot dat er zelfs nog een streepje daglicht was om het snel te fotograferen.

Resultaat:

Een stoer kleedje gemaakt uit een oude sweater zodat ik de boord en de boorden van de mouwen kon recuperen. Dat ziet er dan meteen een beetje 'echter' uit, nee?
(En zo deden we in een klap ook nog aan recyKleren zie.)

Als basis voor de jurk gebruikte ik dit patroon, dat ik wat verlengde. Voor de binnenkant van de kraag gebruikte ik een restje nicky velours omdat er in de sweater niet genoeg stof zat om die daar nog uit te krijgen. Nu heeft billiepop een lekker warme nek als Koning Winter zijn intrede doet.
Om de donkere kleur wat te breken maakte ik met textielverf en een sjabloon een hert dat verstopt zit :).

Helemaal in de mood zijnde naaide ik nog snel een kussentje voor billiepop nadat ik tot mijn grote vreugde nog een klein lapje van de astronautenstof terugvond. Een gouden paspel ertussen (vond ik wel bij het spacy thema passen), een stukje fleece van een Zeeman-dekentje voor de achterkant, vullen met fiberfill en klaar was kees.

Bovendien knipte ik mijn stof voor het volgende project, HA!
Content dat ik ben!
Onvoorstelbaar!

Zelden zoveel genaaid op 3 dagen, en het smaakt naar meer, dus op naar dag 4.

| billiepop |

| KCWC - dag 2: parels |

… voor de zwijnen.

Boehoe!
Project 1 is klaar op dag 2, dus ik zou content moeten zijn. Maar zo blij als ik gisteren was met de veelbelovende start, zo niet-blij ben ik vandaag met het eindresultaat. Nogmaals: boehoe!

Ik zal misschien even laten zien waarover het gaat alvorens ik mijn klaagzang begin af te steken, allez vooruit:

(Mét excuses voor de slechte foto's, maar ik heb niet de kans om foto's in daglicht te nemen aangezien ik dan elders achter een bureau'tje vertoef, dus ik doe dan altijd maar wat van Instagram in een poging om er nog iets toonbaar van te maken. Het zal beteren op een dag, beloofd.)

Er zijn verschillende redenen waarom ik in boehoe-modus sta:

• De kleuren (die op de foto dus totaal anders zijn dan in real life) staan mij, nu het truitje af is, toch niet zo aan voor dit stuk als ik eerst dacht. Ik had het precies anders in mijn hoofd ofzo. 
• De afwerking is pretty crappy (oké, ik gebruikte ook witte draad - what was I thinking?!? - en toen ik dat doorhad zat de nekband al vast en op zich ook wel mooi vast, dus vond ik het niet nodig om de boel  terug los te tornen en rode draad in te rijgen. Fout. Note to self: als je moet tornen, moet je tornen, anders krijg je daar later spijt van. Note to self 2: denk twee minuten langer na over de draad die nog op je machine zit en wees niet te lui om deze te vervangen door een andere kleur indien nodig. Voilà.).
• Eens het truitje bijna helemaal in elkaar zat vond ik het er te jongensachtig uitzien. Billiepop is nu geen afgeborstelde-poppemie-type, maar dan nog vond ik het té. Dit probeerde ik dan op te lossen door een elastiek in de zoom te steken in plaats van boordband te gebruiken, zodat het wat meer meisjesachtig zou vallen en door snel-snel een broche (dat is dat 'toefke met knoop' daar op de driehoek) te improviseren, eveneens om het wat vrouwelijker te maken. 

En toch: het is niet naar mijn goesting. Maar het is wel af …
Misschien heeft het wel te maken met het feit dat ik al maanden kwijl bij het zien van dit truitje (hier komt inderdaad de mosterd vandaan), omdat ik dat zo ongelofelijk mooi en zo perfect vind, en dat mijn maaksel niet eens in de buurt komt van die schoonheid.

Enfin, niet blij dus.

Ik doe dan nu nog even een kleine babbel met mezelf, kruip dan in bed en begin morgenavond gewoon met project 2, toch?
En pas op: in mijn hoofd ziet dat er alvast geweldig uit!

Buenas noches

| billiepop | 

| KCWC |

KCWC … een geweldig initiatief!
En we gingen er op het laatste nippertje aan meedoen, oho. Als dat geen reden is om elke dag een uurtje (proberen) uit te trekken om achter de naaimachine te kruipen, dat weet ik het ook niet meer.
Er liggen immers meer dingen klaar (als in: patroon gemaakt en/of stof geknipt) om in elkaar gezet te worden dan dat ik in een week, maand, … genaaid krijg.

Kleurgewijs viel mijn oog nog eens op een stuk dat er voor mij erg herfstig uitziet en daarom hét perfecte projectje is om mee te beginnen deze week. De start is in ieder geval al genomen en stiekem hoop ik dit morgen af te hebben - als mijn time-management het toelaat uiteraard - zodat ik deze week misschien wel twee projecten kan afmaken.

Enig idee wat dit wordt?
Ik wel!

Wie weet tot morgen,

| billiepop |

| een emmer |

Vorige week at ik op een verjaardagsevenement van een goede vriendin (aka Madam) een overheerlijke vegetarische curry. Met overheerlijk bedoel ik: o-ver-heerlijk.

Tot mijn grote verbazing kwam het recept uit dit boek. Madam is fan van deze dame en haar recepten.
Zo'n groot gerecht? En dat komt uit dat boek? Straf.
Ok - ik ben bevooroordeeld. Het enige recept van de dame in kwestie dat ik voor deze heerlijkheid kende was 'Tomaten met olijfolie en peper'. Als volwaardige maaltijd. Ja.
Voor iemand zoals ik (lees: met een niet te onderschatten eetlust) zijn tomaten met olijfolie en peper (van de molen, dat spreekt voor zich) geen maaltijd. Pas op: is dat lekker? Jawel. Absoluut. Is dat genoeg? Voor mij niet.

Ik ben streng: voor anderen, maar nog meer voor mezelf. En kritisch. En net omdat ik me bewust ben van mijn kritische geest vind ik dat ik dan ook in staat moet zijn om bij te stellen wanneer nodig.
Geloof me, het is niet de eerste keer dat ik van een van m'n eigen kritische noten terugkom. Echt niet. Om maar te zeggen: we zijn daar niet te beroerd voor. Voilà.

Bij deze kom ik dus ook terug van mijn uitspraak 'dat is geen eten'. Ik wil het zelfs uitgebreid goedmaken door te zeggen: dit recept moet je écht maken. Maar echt!
De pompoen is in het land en komt zo heerlijk tot z'n recht in deze curry, samen met nog een heleboel andere favoriete ingrediënten van mij. Aubergines! Kikkererwten! Linzen!
En maak het in een grote hoeveelheid, dat deed ik ook. Volgens Madam raadt P.N. aan dat je best een grote portie kan maken. Dus dan doen we dat.

Ik zou zeggen: rep u naar de betere boekhandel, dat doe ik morgen misschien ook.
Want … we waren niet te beroerd om bij te stellen.

Guten Appetit!

| billiepop |


PS: en 'Danke' aan Madam voor de kennismaking met dit gerecht!

| eerste stappen bis |

Daar waar mijn billiepop (nog steeds ♥ trouwens) zes maanden geleden de wereld nog vanop de grond begon te verkennen doet ze dat ondertussen sinds drie dagen van een 80-tal centimeter hoger: het kind stapt! Hoera!
Het werd tijd. Al meer dan twee maanden liepen billiepapa en billiemama met gekromde rug en billiepop aan één of meer vingers rond, en rond, en rond. En blij dat we zijn dat we nu gewoon kunnen zeggen 'doe maar, nu kan je het al alleen hé'. Hehe.

Nu zou ik kunnen zeggen dat billiepop tussen april en nu permanent aan mijn vinger heeft gehangen en dat ik daarom geen nieuw bericht kon posten, maar dat gelooft natuurlijk niemand (hoewel: het lijkt mij absoluut niet evident om te typen met drie armen, maar kom, ik dwaal af).
Er waren dan ook genoeg andere redenen: billiepapa ettelijke weken thuis met klierkoorts, nieuwe woonst gekocht (het is zover: we gaan de 'burgerlijke' toer op en verlaten de stad van A om net buiten de stad te gaan wonen in een huis met een tuin en parkeerplaats voor de deur - en geloof me: billiemama moet nog altijd wennen aan dit nieuwe gegeven), huidige woonst te koop gesteld (ah ja, want je gaat toch niet eerst je huidige huis verkopen om zeker te zijn hé, dat is iets voor wussies), en in diezelfde woonst al bijna vijftig mensen rondgeleid. De woonst die dan tot twee maal toe 'verkocht' was , of oh … toch niet. Een billiepapa die in een shiftensysteem - en dus ook 's nachts en in het weekend - werkt en billiemama die haar werk verre van gedaan krijgt op vier dagen in plaats van vijf, en dan nog eens terug begon te sporten om die laatste zwangerschapskilo's er af te krijgen, ... En si. En la.

Soit, ik bedoel maar: ik was al blij als er 's avonds nog net genoeg energie overschoot om af en toe ter inspiratie eens andere blogs te lezen (om dan toch telkens een beetje jaloers te worden en mij af te vragen hoe jullie dat allemaal voor elkaar krijgen: kinderen, werken, koken, naaien, bloggen ... kan ik bij iemand in de leer komen?) en ik af en toe iets genaaid kreeg als geschenk of iets voor de kleine billiepop.

Een van die dingen is dit bloesje, gebaseerd op dit patroon, dat ik inkortte. Stofjes van het bloesje komen van hier, een leuke nieuwe ontdekking in het Antwerpse.
De bloes lag een maand of twee in de (overvolle) mand-met-nog-af-te-werken-stukken en was nog net op tijd klaar om de zomer af te sluiten en om nog rond billiepop haar buik te passen. Goede timing, of net niet.

Ondertussen zijn er helaas geen extra uren in een dag bijgekomen, maar lijkt mijn energiepeil weer wat hoger te liggen, heeft billiepapa een nieuwe job zónder shiften (jochei!) en probeer ik toch iets meer tijd voor mezelf vrij te maken zodat ik wat meer quality-time met Vriendin Bernina kan doorbrengen.
Dit leverde de afgelopen drie weken enkele, al zeg ik het zelf, mooie maaksels op (ok, toegegeven: ook enkele misbaksels) die ik hier in de nabije toekomst wil delen.

En wie weet zijn jullie wel iets geduldiger dan ik en kijken jullie nog mee ...

Hasta la vista!

| billiepop |